Mijn voornemen om het minder druk te hebben in de laatste dagen voordat we op vakantie gaan lijkt ook deze keer weer in rook op te gaan. Iedereen heeft me nog even nodig en het helpt ook bepaald niet mee wanneer je op het laatste moment nog een bouwvergunningsaanvraag voor het nieuwe huis moet indienen.

Ik verheug me op de verse vis en schelpdieren die we gaan eten op Elba. In het vakantie huis heb ik de tijd om lekker uitgebreid te koken. Niks kamperen op campinggas. Er staat een groot fornuis in de keuken. Het water loopt me al in de mond en ik stop nog een extra kookboek in de tas, hoewel ik heb er al 5!

Na allerlei heerlijke omzwervingen betreden we gepakt en bezakt ons vakantie huisje op Elba. “Ik heb een verassing Olga”, eigenaar Giovanni trekt me mee naar de verbouwde nieuwe keuken terwijl hij me verwachtingsvol aankijkt…….Ik kan mijn teleurstelling niet verbergen wanneer ik zie dat het grote fornuis plaats heeft moeten maken voor 2 opgeklapte gas domino’s. Giovanni wrijft met zijn handen over het aanrecht “lekker veel “spazio”. Het ziet er mooi en strak uit, maar hoe kan ik hiermee nou uitgebreid kokkerellen? Ik herstel me snel en roep “que bello Giovanni”! Waar is de oven, vraag ik hem voorzichtig? Hij leidt me naar buiten en wijst op een zelf te fabriceren BBQ,met veel stenen “die heb je helemaal niet meer nodig”, lacht hij. Wanneer mijn zoon luid mopperend de loodzware tas met kookboeken laat neerploffen in de “smooty cucina” prevel ik dat Antonio Carluccio ook heus BBQ recepten in zijn kookboeken heeft staan.

De puberdochters delen mijn teleurstelling helemaal niet. “Kijk, dat wordt een makkie, we hoeven mooi niet iedere dag het fornuis schoon te maken!  Als je klaar bent met koken doe je zo het deksel erop, opklappen en alles lijkt spik en span! Flex! Chill Mam, nemen we die ook in ons nieuwe huis?” En weg zijn ze.

Wanneer ik na een paar dagen in mijn luie stoel, heb toegegeven aan mijn, volgens sommigen eigenaardige hobby, weg zit te dromen bij de geweldige kookpraktijken van Giorgio Locatelli in het boek “made in Italy” besef ik dat ik eigenlijk prima uit de voeten kan met de gaskookplaatjes. Gisteravond had ik lekker veel ruimte om deeg te rollen voor de pizza met zeevruchten. Jammer dat ik er pas laat achterkwam dat ik ook alweer geen oven had. Maar met een vindingrijke man die na wat stapelwerk een profesorische  “pizzaoven” had gefabriceerd van de BBQ hebben we toch weer heerlijk gegeten.  Al blijft het kamperen…….!

Olga Kuiper